Łąka

-Myślę, że to chyba zależy od rodziny- odparła- Ja za swoją wcale nie tęsknię.

Może - powiedział wciąż smutno - Ale ja nawet nie wiem kim moja jest... była

-moim zdaniem, zanim się nie dowiesz jacy byli to nie masz czego żałować- odpowiedziała- To tak jakby żałować, że nie można zjeść winogron, kiedy się nawet nie wie, czy one istnieją.

He - zaczął troche raźniej - Ale ja mogę się tylko domyślac ile mam lat... Jestem jeszcze młody ale i tak nie pamiętanie swojego dzieciństwa, imienia, urodzin i nic co się wydarzyło przed 2 laty...

-Skoro nie możesz sobie przypomnieć- odparła logicznie- to nie rób tego na siłę. Samo przyjdzie, a przynajmniej nie będziesz się dręczyć. Bo po co? Życie jest i bez tego dość skomplikowane. Trzeba cieszyć się chwilą.

Staram się alete całę 2 lata starałem się poświęcic poszukiwaniu utarconych wspomnień - powiedział Thoqqua - nie tak łatwo nagle zejśc z tej ścieszki

-Mi jakoś było łatwo...może dlatego że ja starałam się coś utracić- uśmiechnęła się wesoło- i teraz tak mi lekko na sercu, że chce mi się śpiewać i tańczyć.

Też bym tak chciał - Powiedział nie do końca wesoło - Ale przy was już się zmieniłem - Uśmiechnął się - Pierwszy raz od 2 lat moim głównym zajęciem nie są "poszukiwania" ale wy... Przyjaciele

-I tak być powinno- zapatrzyła się w niebo- Powinno się spędzać czas z przyjaciółmi, bawić się i pić, w końcu życie jest jedno

Tak - powiedział z nutką szczęścia w głosie - Narazie to mi wystarczy... Ale boje się, że nie na długo - dodał cicho

-To nic- powiedziała- Tym, co będzie kiedyś będziemy się martwić, kiedy zacznie się dziać- i znowu zaczęła się uśmiechać- Heh, zaczeliśmy filozofować.

Na to wygląda - powiedział znów uśmiechnięty - Zawsze... to znaczy od 2 lat zastanawiałem się co robią filozofowie... Teraz wiem - dodał uśmiechając się szerzej - gadają na dziwne, często nudne tematy

-jeżeli tak sobie siedzą na łące i gadają to ja mogę takim zostać- odparła- Przyjemna praca, nie ma co.

Tak - patrzył gdzieś przed siebie - Ale na dłuższą metę nudna

-To zależy z kim się rozmawia :P

To też - zgodził się - ale od siedzenia można się zasiedziec - wstał i wyciągnął się - może trochę pochodzimy? Nie nawidzę siedziec w miejscu

-Czasami to może być przyjemne- odparła zeskakując z kamienia- tak siedzieć i wiedzieć, że masz do roboty dokładnie nic nawet jeśli jest tego dużo- otrzepała spodnie.

Goth wbiegł na łąkę, lecz się nie zatrzymywał. Biegł jak błyskawica. Płaszcz który miał na sobie łopotał i rozwiewał się na wszystkie strony. Zauważył Thoqque i Kyrie lecz tylko przelotnie na nich spojrzał i biegł dalej, prawie płynąc po trawie...

-Dziwak- skomentowała "błyskawicę"

eee... - "powiedział" Thoqqua - On tak zawsze szybko "znika" z miejsca gdzie ja jestem - zaczął chodzic i po chwili stał już na rękach - Niewiarygodne jak trudno rozpoznac swiat gdy widzi się go do góry nogami - powiedział i po chwili zwalił się na ziemie - muszę powiczyc lądowanie - mruknął rozcierając łokiec

-Słyszałem odezwał się w biegu lecz nie zwolnił, tylko wybiegł z łąki...

-właśnie, o co wam chodzi? Zawsze jak się spotykacie wieje chłodem...

Czy ja wiem... Ja nic do niego nie mam - powiedział - Ale on zawsze dziwnie na mnie patrzy - zaśmiał się - Jakby zobaczył złodzeja, który przed chwilą coś mu ukradł

-Ciekawe co...- zastanowiła się