mój dom to ziemia...

Popatrzyła w niebo
- Jakoś źle się czuję, pójdę do namiotu się położyc - wstała i odeszła od ogniska w stronę namiotów. Po chwili zniknęła już w jednym z nich.

<ja też>

Thoqqua odprowadził Sak wzrokiem i wyjął papierosy. Tym razem już mu sie nie chciało pytac czy ktoś ma także ochotę - Goth i spanie? - spytał sam siebie i zaśmiał się na samą myśl - To mój żywioł - wreszcie udało mu się zapalic zapałkę. Po chwili patrzył na błkitne niebo przez zasłonę dymu - Która godzina? - spytał - straciłem rachubę czasu w lesie

-Jest coś między dzisiejszym wieczorem a jutrzejszym porankiem- odparła Kyrie wpatrując się intensywnie w ogień

Sak wyszła i oddaliła się od namiotów

yhy - mruknął Thoqqua - Nie jest ci gorąco? - spytał - siedzisz dużo bliżej do ognia niż ja a ja czuję się jak na pustyni

Kyrie prawie nie usłyszała jego słów. Pokręciła głową i zmrużyła oczy.
-Sakura...!-zawołała, niezbyt głośno ani pewnie- Możesz tu podejść?

Odwróciła się
- Jasne - mruknęła i podeszła - Słucham?

-Czy nie wydaje ci się, że...-przerwała i odskoczyła nagle od ogniska wywracając się- O cholera...

- Co sie stało? - podbiegła

<rozruszamy trochę akcję :P>
Kyrie niemalże błyskawicznie podniosła się z ziemi i pobiegła do piaszczystego brzegu. Głośno przeklinając wyrzuciła z kieszeni wszystko, co miała i podniosła jedną, starannie złożoną karteczkę i szybko zlustrowała ją wzrokiem. znalezioną gałązką zaczęła pospiesznie rysować dość duży i nieco koślawy krąg na piasku. A w tym czasie w ogniu zaczęła już formować się przerażająca głowa....
<i macie :P>

- O cholera... - mruknęła i po chwili była już przy Kyrie - To ten demon? - zawołała wskazujac ognsko

-Idź po thoqque-powiedziała tylko nie przerywając ryswoania. Wyglądała teraz na bardziej wściekłą niż wystraszoną- I wszyscy do kręgu.

Nic nie mówiąc wprowadziła Thoqque do kończonego własnie kręgu
- Może nam coś wyjaśnisz co? - spytała wkońcu

-Nie- powiedziała po prostu i uaktywniła krąg tuż przed tym, jak wielka, ognista łapa próbowała się do niego wedrzeć. Kyrie usmiechnęła się wrednie- Nie tym razem!- krzyknęła do potwora

<dobra, narazie>

<oki, jedziemy dalej >
Jednak Kyrie nie uśmiechała się długo, bo ognio-stwór zaczął powoli, lecz nieustępliwie przedzierać się przez barierę kręgu. Jednocześnie też zaczęło się robić bardzo gorąco. Kyrie skrzywiła się i obejrzała jeszcze raz krąg widząc, że jej brak artystycznego talentu zaważy teraz na życiu ich wszystkich. Krąg był zbyt nierówwny, bo powstrzymać stwora. Zaklnęła. upał stał się niemalże nie do wytrzymania, pozostali mieli wrażenie, że za chwilę staną w płomieniach, krew się w nich zagotuje, a skóra popęka wystawiając na działanie ognia wszystkie zakończenia nerwowe, które już teraz odbierały tylko ból. Dodatkowo niewiele można było zobaczyć poprzez oślepiający blask, raniący oczy. Kyrie myslała intensywnie nad jakimś ratunkiem, gdy stwór wyciągnął swoje łapy i zacisnął je mocno na jej nadgarstkach. Krzyknęła, zwinęła się i w jej dłoni niewiadomo skąd pojawiłs ię sztylet. Cieła na oślep, wiedząc, że to jej nie pomoże. Tym większe było jej zaskoczenie, gdy uścisk zelżał. Upadła na ziemię i udało jej się jeszcze spojrzeć na to, co ją zaatakowało, zanim zapadła cisza i ciemność. Zdecydowanie nie było ludzkie i miało w sobie zbyt wiele krwi....
Gdy pozostali obudzili się, Kyrie spokojnie siedziała przy resztkach ogniska, zupełnie nie zwracając uwagi na ich tlące się ubrania, spory kawał brzegu, który wyglądał, jakby po zderzeniu z meteorytem zamienił się w szklaną taflę, ani na krwawy ślad urywający się gdzieś w jeziorze. Patrzyła po prostu ponuro w ogień bandażując spokojnie nadgarstki.

ktoś mi powie co się dzieje - spytał Thoqqua lekko wściekły po zgubionym papierosie. Po chwili zaczął się przyglądac bestii przez barierę i samej barierze także - To niema prawa istniec - powiedział po pobieżnej obserwacji bariery - Ta bestia nic mnie nie obchodzi ale to - wskazał na wyrysowany na ziemi krąg - Nie.. ma.. prawa... istniec - powiedział powoli i wyraźnie

<dlaczego się ocknąłem?? przecierz nie straciłęm przytomności...>

<straciłeś z bólu, sorki, musiałam trochę pomanipulowac wami :P>

<oki, ale żeby to był ostatni raz!>
Sakura usiadła i rozejrzała się niepewnie.
-Co tu się właśnie stało?-spytała

-Nic- odparła po prostu

-To wszystko nazywasz niczym?- Sakura wydała się być lekko poirytowana- Wyjaśnij mi proszę, co tu właściwie zaszło.

<buu... to nie fair!!>
- Fajnie że... spalone ubranie które zresztą parzy - zerwał sie zrzucając z siebie tlący się na plecach płaszcz i spojrzał w stronę jeziora - Ten to ma dobrze... o ile żyje - uśmiechnął się i po chwili tak jakby na przekór sobie usunął ten uśmiech ze swych ust - Tyle wody dookoła a my mamy problem z ogniem... - Spojrzał na Kyrie i Sak - Wy lepiej nie wyglądacie - uśmiechnął się - Jakbyście właśnie wypadły z płonącego domu... Pokaż nadgarstki - po chwili dopowiedział Thoqqua w stronę Kyrie

-Wyglądają tak jak zawsze- odpowiedziała z niejaką goryczą, nie przerywając bandażowania

Sakura patrzyła na Kyrie długo jakby chciała zobaczyć jej myśli.
-Omal nie zgineliśmy- powiedziała powoli, jak do dziecka- Chyba należą się nam jakieś wyjaśnienia.