Spalony domek

- A ja nie? Ledwo co wstąpiłem do nowego domku, już mnie napadli. - odpowiedział słodko i usiadł na krawężniku.

Opuściła patelnię, usiadła obok niego.
-Znam ten ból. Miałam tak przez parę lat...-wzdycha

Jęknął cicho i próbował oprzeć głowę o jej ramie, ale przeleciał przez nią prosto na chodnik.

Zaskoczona podskoczyła upuszczając z brzękiem patelnię

Jęknął jeszcze raz i usiadł spowrotem.
- To chyba cena jaką płacę za mój domek... i szczęście jakie miałem w walce z nią. - powiedział. - Będę się pewnie teraz tak co noc gdzieś zjawiał... - dodał.

-Skoro tak....to może po prostu śpij u mnie. Skoro jesteś duchem to miejsca na łóżku starczy dla nas obojga....- zamyśliła się na chwilę- W walce z kim...?

Zastanowił się przez chwilę czy odpowiedzieć:
- Z Sakurą. - odpowiedział z uśmiechem - Ja nie mogę spać.

-Z Sakurą?? A o co wam poszło? Myślałam, że nie gniewa się o te zajście w lesie...

- Chyba chciała mnie o coś spytać.^^

-I nie mogła normalnie? Dziwne...hmmm....a ten domek, jaką hipotekę na niego masz, że musisz teraz być duchem?

Nie wiedząc za bardzo o co chodzi z tą "hipoteką", odpowiedział:
- W mniej bezpiecznej części miasta stoi taki sklep i tam taka kobieta powiedziała mi, że dostanę to czego chcę, ale zapłacę za to. - uśmiechnął się lekko.

Kyrie milczała przez chwilę....dość długą...
-I chciałeś domu?- kiwnęła głową- Zrozumiałe. Aa...masz może jeszcze adres? Bo...ja też bym czegość chciała...bardzo.

Znowu się uśmiechnął:
- Wydaje mi się, że po prostu potrzebowałem małej pomocy. - powiedział - Nie wiem gdzie dokładnie jest ten sklep, trafiłem tam przypadkiem(a może nie...), ale jak na niego trafisz to od razu go poznasz. Ma taki wielki stalowy szyld nad drzwiami...

Kiwnęła głową.
-Dobrze. Myślę, że się tam wybiorę. Po tym...ee...potem- milczała chwilę, po czym zwróciła się do niego jakby nigdy nic- Skoro nie możesz spać to może tylko poleżysz i poudajesz, że śpisz? Mi to czasami pomaga.

- A gdzie dokładnie miałbym spać? - spytał patrząc jej prosto w oczy i miał wrażenie, ża za chwilę zacznie widzieć to co jest za nią.

kyrie zamrugała gwałtownie.
- A gdzie byś chciał?

- Duszne i ciemne pomieszczenia nie są w moich klimatach, chociaż teraz to mi raczej nie wadzi^^ - opowiedział z uśmiechem.

-Jak chcesz, to możesz spać nawet tutaj- odparła podnosząc patelnię- ja też nie lubię za bardzo takich miejsc, ale zdaje się, że nie mam specjalnego wyboru....Ostatnio każdy mój dom płonie.

Zaczerwienił się leciutko, choć raczej ciężko było to zauważyć w tej postaci.
- Możesz przenieść się do mnie. - powiedział. - Ten dom nie spłonie szybko, wytrzymał fale gorącego powietrza zdolne topić metal, ostrzał z karabinów, rakietę, zagazowanie, więc sądzę, że Ciebie też. - uśmiechnął się.

kyrie zaśmiała się cicho.
-Heh, dzięki. Pomyślę o tym, o ile uda mi się przenieść wszystkie te wzory ze ściany do ciebie- wskazała ręką jakiś nieokreślony kierunek- I krąg z podłogi i...takie tam szpargały.

Lekki uśmiech nie schodził mu z twarzy:
- Żaden problem. - odpowiedział - Poza tym dom ma własny system obronny. - dodał.

- W takim razie dobrze...tylko będziesz mi musiał w jednym pomóc...ale to później, troche później, jak już wytrzeźwieję :P

- Jasne^^ - odpowiedział - Ja tu sobie pewnie do rana będę się szwędać...

-Pewnie ci smutno tak samemu....A skąd wiesz, że nie możesz spać?

- Czuję to bardzo wyraźnie. - odpowiedział. - Wyglądam jak obraz telewizyjny i czuję się tak - zaśmiał się.