Spalony domek

Sakura zaczekała na podwórku (zostawię was na chwilę samych :P)

Gdy dotarł na miejsce powoli ułożył Kyrie na miękkim posłaniu ...
-Dobranoc - powiedział

<nie wiedziałam, że moje łóżko jest miękkie>
Kyrie uśmiechnęła się tylko, ziewnęła i prawie natychmiast zasnęła. <już macie ze mną spokój :P>

Odwrócił się i wyszedł do Sakury

- Idziemy?

-No to teraz czas na ciebie... (powiedział do Sakury)

Mik zaczął szwędać się dookoła domu Kyrie i po nim, nigdzie dalej nie mógł się ruszyć...

Kyrie otworzyła półprzytomnie oczy i widząc ducha zaczęła wrzeszczeć

pozwolisz że teraz ciebie wezme na ręcę i poniose do domu ?

< ja musze kończyc dajcie mi odprowadzic SAKURE!!!!!!>

-Chyba jestem dla ciebie za ciężka :P

Duch nawrzeszczał na Kyrie.

<Mik, zostajesz u mnie? :P>

kyrie nawrzeszczała na ducha i rzuciła w niego poduszką.

< Nie mam wyjścia ;] >

<zawsze są trzy: drzwiami, oknem i kominem :P>
Kyrie zamilkła i powili podeszła do ducha.
-Idź sobie- powiedziała raczej niepewnie :P

Poduszka przeleciała przez ducha, powodując niewielką "kaszę" na jego wizerunku przez chwilę, a następnie duch znowu wrzasnął na Kyrie, ale nie mógł w nią niczym rzucić więc wylazł przez ścianę.

Już mnie nie ma. - wyszedł przez ścianę.

Kyrie wróciła do łóżka ciągle zaniepokojona. Nie wiedziała, czy duch nie wróci więc nie rozebrała się i zasnęła w ubraniu.

Z ściany wyskoczyła głowa Mika i zarechotała głośno. Natychmiast zniknęła i gdzieś dalej dało się słyszeć lekki śmiech. Mik zaczął się trulać po chodniku.

kyrie wyskoczyła z łóżka, uzbroiła się w patelnię i pobiegła w kierunku gdzie słyszała śmiech.

-kici, kici, duszku...- zawołała zachęcającym głosem

- Hę? Czego odemnie chcesz? - spytał się duch.

-żebyś pozwolił mi wreszcie pójśc spać. Strasznie hałasujesz- powiedziała oskarżycielsko- a ja miałam ciężki dzień