Miła restauracja

Narazie - rozejrzał się - póki coś mnie stąd nie wygoni - uśmiechnął się i zaczął jeśc zupę - Aaa! Gorąca

-a co mogłoby cię stąd wygonić?- zainteresowała się przekrzywiając głowę i obserwując, jak je

<muszę iść, skończymy jutro ok?>

Goście z nożem w ręce chcący swoją kasę spowrotem - powiedział i uśmiechnął się - A ty jak narazie jesteś jedyną osobą, która mnie tu trzyma

<ok... dobranoc>

Ech - powiedział i słyszec się dało chrypkę - muszę się przyzwyczaic do mówienia - uśmiechnął się - Przez 2 lata mało mówiłem a teraz nagle się tak rozgadałem - spojrzał na herbatę - to mi teraz chyba nie pomoże - skrzywił się i zaczął powoli pic gorącą jeszcze zupę

-Taak...Albo się przeziębiłeś po tym jeziorze. woda była jeszcze zimna.

No ale żeby gardło bolało po dniu dopiero to nie jest zbyt normalne - uśmiechnął się - i kto tu mówi o normalności

-moim zdaniem to normalne- wzruszyła ramionami

jak dla mnie to powinno zacząc bolec tuż po nocy - powiedział - Ale boli mnie dopiero teraz i tylko gardło... nie mam kataru

Kyrie kiwnęła głową trochę zamyślona.

Nad czym się tak zastanawiasz? - spytał ciekaw - Ile cię widzę tyle siedzisz i myślisz... i prawie zawsze palisz - dodał

-Trochę teraz jest nerwowo- powiedziała wymijająco- Z resztą ty też często palisz.- uśmiechnęła się i wstała- Dzięki za posiłek, było miło, ale muszę jeszcze gdzieś zajrzeć.

ok... narazie - powiedział i położył pieniądze na stole - Pójdę na łąkę... dobrze się tam myśli

Thoqqua wszedł z Raven do restauracji i zajęli wolny stolik. Od razu podszedł do nich kelner i podał menu <jest w nim co chcesz ;P>

- Mrożoną herbatę z cytryną. - Powiedziała nie zaglądajac nawet do menu.

Ja poproszę podwójną porcję kurczaka w jakim kolwiek sosie - powiedział - i wodę z limoką i lodem - dodał

Skąd jesteś? - spytał gdy kelner już zabrał od nich menu

Jeżeli się mogę spytac - dodał

- Długo by opowiadać... - powiedziała zapatrzona w szybę restauracji. Zaraz po tym przyszedł kelner niosąc zamówione napoje.
- Zaraz podamy pańskie danie - powiedział do Thoqqua'y i odszedł.

Thoqqua obejrzał się za kelnerem - No i? - zwrócił swoją uwagę spowrotem na Raven

Podparła głowę i spojrzała na Thoqqua.
- Za długo... - odparła i napiła się łyka herbaty - zresztą nie mam zbytnio czasu... - dodała i spojrzała na zegarek wiszący nad ladą.
- W parku wspomniałeś coś o tym, 'że tak mało pamiętasz', o co chodziło? - spytała zmieniając temat rozmowy.

Aaa.... to - powiedział Thoqqua po chwili - Heh... apmiętam tylko swoje ostatnie 2 lata życia i przebłyski tego co było przedtem... - mina trochę mu zrzedła - Sam nie wiem czy chcę wiedzie kim byłem ale musze może wtedy skończy sie moja walka

- Mmm... 'walka'? - spytała niby obojętnym tonem, ale nie udało jej się zakamuflować zaciekawienia. Co jakiś czas spoglądała na zegarek.

Moja "przeszła" osoba chyba - powiedział - można powiedziec przejmuje czasem kontrolę nad tym ciałem - uśmiechnął się - Naogół gdy używam alchemii lub innej dziwnej umiejętności... Widzisz - zaczął wyjmójąc 6 kości i mały skórzany kubeczek - mam niewiarygodne szczęście, uznawane ptrzez niektórych za oszóstwo - wsadził kostki do kubeczka i zakrył jego wylot dłonią - i przyspożyło mi sporo problemów - potrząsnął kubeczkiem - pamiętam raz jak byłem daleko na południu i były tam plemiona bojące się alchemii - kości potoczyły się po stole - Złapali mnie i zawiązali oczy, kazali mi trafic w jakąc deseczkę wielkości dłoni -kilka metrów ode mnie - 2 kości się zatrzymały na 6 - nawet nie wiedziałem gdzie jest ta deseczka po tym jak mnie zakręcili - kolejne 3 kości zatrzymały się na 6 a ostatnia wirowała w miejscu - rzuciłem i usłyszałem stuknięcie jakbym w coś trafił. myślałem, że może w jakieś drzewo ale nie przypuszczałem, że - ostatnia kostka zatrzymała się na 6 - w tą deseczkę - uśmiechnął się patrząc na kości na stole - uznali to za magię i chcieli mnie spalic na stosie ale uratował mnie mój przyjaciel, który zresztą odniósł wtedy śmiertelne rany