Ramen bar

Możecie tu zjeśc Ramen (polski rosół w japońskim wydaniu = polski rosół 100x lepszy)
Przy barze stoi kilka kelnerek podchodzących i witających wchodzących gości. Już po chwili siedzisz wygodnie z menu w ręku i dużym wyborem japońskiego jedzenia L:p

Thoqqua i Kyrie weszli do baru... Ramen baru

<hehe , fajny pomysł :P>
I usiedli przy stoliku

Hmm... co zjemy? - spytał Thoqqua patrząc na podane przez kelnerkę menu - Jakby co to tu się je pałeczkami... można poprosic o "normalne" sztucce ale jest to dziwnie widziane

Kyrie uśmiechnęła się.
-Umiem jeść pałeczkami- odparła- Hmmm....ja poproszę ramen o smaku :]

Menu:
Przystawki:
Krewetki w panierce
Kalmar suszony
Japońskie pierogi z kurą/kaczką/szpinakiem

Ramen:
Miso Ramen
Chicken Ramen
Beef Ramen with Chilli
Seefood Ramen

Sałatki -> co dusza zapragnie :P

Napoje -> to samo co u góry :)

Ja poproszę beef ramen... Jeżeli jest bo jak do tej pory to zawsze jak chciałem to niebyło - powiedział do kelnerki, która zadała pytanie - A ty?

-to ja poproszę czerwone wino. Tylko pilnuj żebym poprzestała na jednym kieliszku :P

Miso ramen jest to Ramen z dużą ilością sosu sojowego - powiedział Thoqqua - Ja osobiście nie lubię. Chicken jest jak nasz rosół alez kawałkami kurczaka w środku i warzywami... A w Miso nie ma mięsa jest ono bardziej wegetariańskie... Seefood ramen jest dla osób lubiących Sushi lub morskie zielsko a to beef dla osób lubiących zjeśc coś ostrego

jeden kieliszek... zapamiętam - powiedział Thoqqua - ja też poprosze czerwone... niech może pani przyniesie odrazu butelkę... Winem się szybko nie upijesz - dodał do Kyrie

-wezmę miso- odparła i rozejrzała się ciekawie po lokalu

- coś dzisiaj pusto - powiedział do siebie Thoqqua i dodał do Kurie - No więc powiesz coś więcej o sobie czy mam ci dac spokój.. z góry sorry ale taki już jetem, lubię wszystko wiedziec

Kyrie uśmiechnęła się w odpowiedzi.
-Wszystko, czyli co?- zaciekawiła się

z kim mam doczynienia itp. - powiedział wymijająco Thoqqua - jak jest jakaś rzecz do rozwiązania, dowiedzenia się to będę próbował wielu środków aby osiągnąc cel. Nawet jeżeli mi się nie uda to będę sia starał w inny sposób... Chcę poprostu wiedziec o tobie troche więcej... i o twojej przeszłości, która już teraz wydaje mi się ciekawa historią choc jej nie znam

Kyrie ponownie uśmiechnęła się tym razem jednak już nie tak wesoło.
-A co dostanę w zamian za moją historię?- spytała po chwili

Ten kawałek mojej, którą znam - powiedział niepewnie Thoqqua - Tak... Opowiem ci moją historię... Nie ma jej dużo ale będziesz pierwszą osobą, która ją pozna w całości a jeżeli jeszcze czegoś chcesz w zamian to mów

-Jeszcze pomyślę- odparła z uśmiechem i rozsiadła się wygodniej- W sumie to nie jest nawet bardzo długa historia, bo przez kilka ładnych lat próbowałam część jej zapomnieć.
Nie miałam żadnych poważnych kłopotów aż do..hmm...miałam wtedy może 12 lat...obudziłam się w nocy, a temperatura w moim pokoju zaczęła nagle rosnąć, tak po prostu, w środku zimy. Wystraszyłam się i zaczęłam wołać mamę- tu zamilkła na chwilę- Tego nigdy chyba sobie nie daruję, była oszpecona do końca życia. Ale cóż, byłam tylko głupim dzieciakiem- przerwała na chwilę.

Thoqqua siedział cicho czekając na dalszy ciąg

po chwili wyrwała się z zamyślenia.
- Przede mną pojawiło się coś jakby...po prostu dziura w przestrzeni..i wynurzyły się stamtąd ręce i sięgnęły po mnie...-potarła nerwowo nadgarstek- Kiedy wbiegła mama było już naprawdę gorąco...potem długo myślałam..miałam nadziję...że to był tylko zły sen...ale jakiś rok później to pojawiło się ponownie...Nie wiem jak uciekłam, mój dom stał w płomieniach, słyszałam krzyki, ale stałam tylko jak zahipnotyzowana patrząc na ogień....a potem już wylko przerzucano mnie od ciotki do babki tu i tam i za każdym razem to samo...no, nie zawsze- przyznała- Czasami gdy rodzinka była naprawdę niemiła nie czekałam, aż to coś się pokaże, tylko sama podkładałam ogień.

Nie musisz się spieszyc - powiedział Thoqqua

-po pewnym czasie cała wielka familia miała mnie już dość, więc trafiłam tutaj- skończyła- a resztę już znasz.

Dużo przeszłaś jak na tak młodą osobę - powiedział Thoqqua - Teraz czas na moją historię jeżeli chcesz ją teraz usłyszec

Nie pamiętam dobrze swej przeszłości... - powiedział patrząc na kieliszek - Moje jedyne wspomnienia to sny, których prawdziwości nie jestem pewien, może to być wymysł mojego umysłu i ostatnie 2 lata… wtedy to obudziłem się bez nóg na pobojowisku… jak się później dowiedziałem straciłem je w bitwie pod Midgardem... - uśmiechnął się krzywo wciąż patrząc na kieliszek, wydawał się zapomniec o istnieniu całego świata, zamknął się w swoich wspomnieniach - Wokół siebie znalazłem 2 ciała, które były mi znajome choć nie potrafiłem nadać im imion to przypominały mi one kogoś… jakichś bliskich…

Nagle błyski wspomnień przeleciały mi przez umysł – powiedział ożywając - Wciąż dużo nie pamiętałem ale miałem ogólny zarys jak się tam wziąłem. Dopiero po chwili zdałem sobie sprawę z bólu w nogach. Spojrzałem na nie i z przerażeniem stwierdziłem, że ich nie mam… - uśmiechnął się - Zawsze lubiłem biegać, myśl, że już nigdy nie pobiegam była straszna ale jeszcze gorsze było zauważenie, że nie pamiętam nic sprzed kilku minut... Wracając do nóg… Po chwili zrobiło mi się ciemno przed oczami i straciłem przytomność pewnie z powodu utraty krwii - westchnął